Do świętujących dołączyli także podopieczni Warsztatów Terapii Zajęciowej Caritas w Sycewicach. Niepełnosprawni przybyli w gościnę z pełnymi rękoma.  Przywieźli seniorom specjalność swojej placówki – ręcznie wykonane anioły i inne upominki wykonane przez uczestników pracowni stolarskiej i plastycznej. Także goście z Sycewic zaprezentowali się przed gospodarzami tanecznie i muzycznie.

– Specjalnie wybraliśmy utwory przywołujące młodzieńcze wspomnienia – mówi terapeutka Monika Latańska – i chyba był to dobry wybór, bo wszyscy świetnie się bawili nucąc: "cicha woda brzegi rwie...”. Były podziękowania i łzy wzruszenia.

Nie mniej ważne było to, co działo się przy kawie i herbacie. – Wykorzystaliśmy ten czas, by porozmawiać z seniorami o czasach, które minęły, o tym, co najbardziej utkwiło im w pamięci i za czym najbardziej tęsknią – dodaje M. Latańska. – Żegnaliśmy się z  nieukrywanym  wzruszeniem, zapraszając seniorów do nas, do warsztatu w Sycewicach.

Niektórzy nie chcieli się rozstawać z nowo poznany gronem, jak Jacek, podopieczny WTZ, który zaprzyjaźnił się z panią Romą. Nowi znajomi wymienili nawet między sobą numery telefonów.

– To, czego dzisiaj doświadczyli nasi podopieczni, było dla nich nauką, że należy pochylać się nad mądrością i doświadczeniem ludzi starszych – podsumowała spotkanie Małgorzata Oszmiańska, kierownik WTZ.

Wioleta Pelech z centrali Caritas zauważa, że radość ze wspólnego świętowania można było dostrzec na twarzach świętujących. – Szczęśliwe i rozpromienione twarze pokazały nam, jak ważne są takie spotkania i wspólnie spędzone chwile  z innymi ludźmi – powiedziała.